"Για ένα καλύτερο μέλλον" - Ποδοσφαιρικές Ακαδημίες (Cypriot Youth Academies Analysis)

Για ένα καλύτερο μέλλον...

Δυστυχώς τα Κυπριακά δεδομένα, όσον αφορά το ποδόσφαιρο και δη τις Ακαδημίες ποδοσφαίρου και τη ανέλιξη των νεαρών , δεν είναι καθόλου ευχάριστα. Πώς γίνεται μία ομάδα Α Κατηγορίας και ειδικά ομάδες που μας εκπροσωπούν  σε Ευρωπαϊκά Κύπελλα να ξοδεύουν εκατοντάδες χιλιάδες αν όχι εκατομμύρια ευρώ για να αγοράζουν και να πληρώνουν ξένους παίχτες ενώ θα μπορούσαν να επενδύσουν λιγότερο από τα μισά και να κτίσουν πρωτοκλασάτες, για τα κυπριακά δεδομένα Ακαδημίες; Ας πάρουμε για παράδειγμα την Arsenal του Arsène Wenger. Εδώ και 15 χρόνια ο Γάλλος προπονητής ανανεώνει συνεχώς το ακαδημαϊκό σύστημα της ομάδας του. Ο Wenger  για 15 ολόκληρα χρόνια στην θέση του προπονητή, κερδίζοντας «μόνο» 3 Πρωταθλήματα (Premier League), 4 FA Cups και 4 Ασπίδες (Community Shield), παραμένει στο πόστο του περισσότερα χρόνια απ’ ότι οποιοδήποτε Πρόεδρο ποδοσφαιρικής ομάδας στην Κύπρο! Γιατί να είμαστε το μόνο έθνος, ίσως στον κόσμο, που μετά από κάποια κακά αποτελέσματα, ρίχνουμε το φταίξιμο πάντα στους προπονητές; Το ποδόσφαιρο είναι συλλογικό παιχνίδι και αποτελείται όχι μόνο από τον προπονητή και την 25άδα του, αλλά από τα στελέχη του διοικητικού συμβουλίου, τους φιλάθλους αλλά ΚΑΙ τις Ακαδημίες. Στην Κύπρο, το 90% των παιδιών μας (μέχρι 17 χρονών, πριν το στρατό, (ακόμη ένα πρόβλημα που «σκοτώνει» καριέρες), ασχολείται είτε με το ποδόσφαιρο σε ομαδικό επίπεδο (Ακαδημίες, ποδοσφαιρικά παιχνίδια στην γειτονιά, φούτσαλ, σχολείο κ.α.). Λόγω όμως του ότι δεν γίνεται η ανάλογη  επένδυση, τόσο στο επίπεδο προπονητικής, αλλά και σε επίπεδο εγκαταστάσεων αλλά και το γεγονός ότι οι ομάδες μας είναι γεμάτες με ποδοσφαιριστές ώριμης  ηλικίας τα νεαρά ταλέντα πολύ δύσκολα παίρνουν την ευκαιρία για συμμετοχή/διάκριση στο Κυπριακό ποδόσφαιρο. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Πώς γίνεται οι ομάδες μας, να μην έχουν γήπεδα προπόνησης των Ακαδημιών  τους; Γιατί να ταλαιπωρούν τους νεαρούς μας παίχτες, το μέλλον της Κυπριακής Εθνικής μας, με το να αλλάζουν από γήπεδο σε γήπεδο και τις περισσότερες φορές να καταλήγουν σε γήπεδα όπου μόνο στο 50% του γηπέδου υπάρχει γρασίδι; Χωρίς σωστό περιβάλλον δεν μπορεί να υπάρξει σωστή ποδοσφαιρική μόρφωση. Είναι ωραίο να ακούς κάποιον να κριτικάρει την Κυπριακή νοοτροπία, αλλά είναι ακόμη πιο σωστό να βλέπεις  κάποιον που να προσφέρει διεξόδους και σωστές λύσεις στα προβλήματα που υφίστανται. Η επένδυση των 500 000 ευρώ για μια ομάδα (πχ  η Ομόνοια έχει ετήσια  έσοδα γύρω στα 7.5 Εκατομμύρια ευρώ!) για  το κτίσιμο ενός αθλητικού κόμπλεξ (με 3 γήπεδα και γυμναστήριο) μπορεί να αποφέρει άπειρα θετικά αποτελέσματα (πώληση των ταλέντων στο εξωτερικό ή ακόμη και την ένταξη τους στο δυναμικό της ομάδας) βοηθώντας το «καράβι» στην πορεία του πρωταθλήματος. Επιπρόσθετα η ΚΟΠ) θα μπορούσε να οργανώνει σεμινάρια από έμπειρους προπονητές ακαδημιών από το εξωτερικό, κάνοντας την συμμετοχή των Κύπριων προπονητών απαραίτητη και όχι εθελοντική! Είναι πολύ σημαντικό για τις Κυπριακές ομάδες να αποτελούνται από ένα κορμό νεαρών Κύπριων παικτών, διότι αυτό ανεβάζει το επίπεδο επικοινωνίας στην ομάδα. Οι Κύπριοι ποδοσφαιριστές παίζουν περισσότερο για την φανέλα και τον κόσμο με πιο παθιασμένο ταμπεραμέντο. Οι ξένοι όμως παίζουν περισσότερο για το συμβόλαιο και την αμοιβή στο τέλος του μήνα. Η Κύπρος χρειάζεται τους  Κύπριους , το μπορεί, το ΑΞΙΖΕΙ! Γιώργος Κακουρίδης BA in Sports Management Member of English FACA (FA’s Coaches Association) gkakourides@yahoo.com Official report from: http://www.24sports.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=6692